Strona główna

Strona główna

Lewy banner

Przepraszam za niedogodności.

Ponownie wyszukaj to, czego szukasz

Lista produktów marki IWAN SIMONIS S. A.

IWAN SIMONIS S. A.

Historia Simonis 1. Założenie fabryki Simonis Miasteczko Verviers wyrosło w dolinie rzeki Vesdre. Woda była tam tak wysokiej jakości, dzięki niskiej zawartości wapnia, że nadawała się idealnie do prania wełny. To właśnie w tej dolinie, z niską żyznością ze względu na kamienistą i nieregularną budowę podłoża, w 1680 roku, średniej klasy sprzedawca męskiej odzieży Guillaume Henri Simon Simonis, założył fabrykę Simonis. Sama firma została założona na bardziej trwałym podłożu przez Jacquesa Josepha Simonis i nazwana na cześć jego syna Iwana urodzonego w Verviers w 1769. Teraz nazwa „Iwan Simonis” jest synonimem najwyższej jakości sukna bilardowego. 2. William Cockerill Pod koniec 18. wieku w Verviers prządka pracowała na pojedynczym wrzecionie, podczas gdy w Anglii, w tym samym czasie, w rezultacie Rewolucji Przemysłowej wełnę przędły maszyny. Aby chronić państwowy monopol, brytyjski rząd zagroził dożywotnim wygnaniem osoby, która sprzeda tą technikę. Niemniej jednak, William Cockerill, młody brytyjski inżynier, został przeniesiony w 1797 r. do Szwecji razem z projektem swojego słynnego zakładu produkującego wełnę. O dziwo, nikt nie był zainteresowany jego pomysłami i w końcu wylądował w Hamburgu. Tam poznał kupca wełny z fabryki Simonisa, który zdał sobie sprawę z wartości tej techniki, dotąd nie znanej w kontynentalnej części Europy. Wkrótce potem William Cockerill przeniósł się wraz z rodzina do Verviers i podpisał kontrakt, w którym zobowiązał się do zbudowania przędzarki specjalnie dla swojego nowego pracodawcy. Pierwsza taka maszyna powstała w 1797r w budynku zwanym „Au Chat”. Na sukces nie trzeba było długo czekać, Simonis mógł stawać w szranki z angielskimi fabrykami, zyskując główną, technologiczną przewagę nad swoimi konkurentami. 3. Złoty wiek Maszyna do przędzy była tylko jednym z wielu innowacji technologicznych, które miały ujrzeć światło dzienne w Verviers na początku 19. wieku. W ich skład wchodzą maszyny służące do czesania oraz przędzenia wełny, do strzyżenia, oraz Lewithan, służący do czyszczenia sukna. Wynalezienie elektryczności, maszyny parowej oraz rozwój kolei, wpłynęły na wzrost wydajności w zakresie produkcji i transportu. W tym samym czasie rozpowszechniły się weksle, które eliminowały ryzyko związane z płaceniem za transakcje biznesowe gotówką, w formie złotych i srebrnych monet. W 1857 roku zapotrzebowanie ze strony przemysłu wełnianego doprowadziło do powstania planu budowy zapory, umożliwiającej zaopatrywanie lokalnych zakładów tekstylnych w czysta wodę o jednakowej jakości. Budowa wspomnianej zapory, at La Gileppe, o pojemności 12 milionów metrów sześciennych została zapoczątkowana w 1878 r. Wszystkie wymienione innowacje, plus liczne zapotrzebowanie na wykwalifikowana kadrę pracowniczą sprawiły, że Verviers stało się dobrze prosperującym centrum przemysłu wełnianego, tak jak i jego konkurenci: Bradford (Anglia), Mönchengladbach (Niemcy), and Roubaix (Francja). 4. Dwie wojny światowe Podczas pierwszej wojny światowej nastąpiła ostra redukcja w branży wełnianej, spowodowana niedoborem surowca. Później nadciągnął kryzys ekonomiczny pomiędzy 1929 i 1935 rokiem, który spowodował spadek aktywności przemysłu, szczególnie w okolicach Verviers. Produkcja podupadła a pracownicy zostali zwolnieni. Druga wojna światowa, podobnie jak pierwsza, spowodowała niedobór wełny. Jednak najgorsze miało dopiero nastąpić. Pod koniec wojny alianci omyłkowo zbombardowali przędzarkę Simonisa, co uniemożliwiło firmie odegranie pełnej roli w odradzaniu się przemysłu, które wkrótce nastąpiło. Od tamtej pory przemysł tekstylny w Belgii, oraz pozostałych krajach Europy zachodniej, coraz bardziej podupadał i firma Iwana Simonisa nie była w tym przypadku wyjątkiem. 5. Peltzer & Fils Słynna firma Peltzer & Fils została założona w 1785 roku przez Jeana Henri Peltzera ze Stolberga w Niemczech. Firma została utworzona w Hodimont, które obecnie jest jedną z dzielnic Verviers, ale w tamtym czasie było częścią Duchy of Limburg, terytorium należącego do dynastii Habsburgów. Firma kontynuowała własny rozwój otwierając filie, najpierw w 1949 r. w Buenos Aires a później w 1885 r. w Polsce. W 1961 r. aktywa firm S.A. Simonis oraz Peltzer zostały połączone, w wyniku czego powstało Société Anonyme des Draps et Filés Iwan Simonis ( co można mniej więcej przetłumaczyć jako: Sukno Iwana Simonisa, belgijska publiczna spółka akcyjna z ograniczoną odpowiedzialnością). 6. WAMETER S.A. Firma WAMETER S.A. została założona w 1987 r. kiedy grupa kapitałowa Peltzer & Fils chciała rozszerzyć swoją działalność. Od tego czasu jednostka produkująca wodę została dodana do fabryki sukna bilardowego Iwana Simonisa. Wzrost popytu na sukno Iwana Simonisa w Stanach Zjednoczonych spowodował utworzenie w 2000 r. oddziału firmy Iwan Simonis Inc., w Gurnee, niedaleko Chicago w stanie Illinois. W 2005 roku firmy Iwan Simonis świętowały swoją 325. rocznicę. Jednakże, ponieważ archiwa firmy zostały zniszczone przez pożar pod koniec 1970 r., nie możemy mieć pewności kiedy dokładnie rozpoczęto produkcję sukna bilardowego. Niemniej jednak, przez ponad dwa stulecia, pokolenia techników oraz wykwalifikowanych pracowników produkowały znane na całym świecie, wysokiej jakości sukno bilardowe, które inni choć chcieli podrobić, to nigdy im się to nie udało. Ich olbrzymie fabryki zawierają najnowsze wyposażenie, a technicy nieustannie monitorują i ulepszają jakość sukna. Właśnie dlatego na całym świecie marka ta jest znakiem tego, co najlepsze jeśli chodzi o sukno bilardowe. Dla właścicieli stołów bilardowych, klubów bilardowych oraz dla graczy, Iwan Simonis to gwarancja najwyższej wydajności, perfekcyjnej rotacji oraz absolutnej precyzji. Produkują oni szeroki wachlarz różnych sukien tak, aby pasowały do wszystkich rodzajów gier rozgrywanych na stołach bilardowych całego świata. Stronę wykonał PM